Grochowiakiem zacząć to jak na mistrza swojego powołać go - niech tak będzie. Jego metaforyka i umiłowanie tego, co niekochane, nieoczywiste, ulotne i jednocześnie zmysłowo ciężkie bardzo są mi bliskie. Grochowiak z wyboru, ale przypomniany zupełnie przypadkiem, na zasadzie skojarzenia, najpierwszej myśli. Grochowiak - "taka mi teraz jesteś..." - znalezione po latach i zawsze od nowa świeże.
* * * [Taka mi teraz jesteś...]
Taka mi teraz jesteś coraz gorzka krzepka
Jakbym szukał u ciebie pod głowę pagórka
Nie jesteś mi już trznadel że dmuchnąć ci w piórka
A ty mi się ostaniesz złotą garstką ciepła
Taka mi teraz jesteś jakbym znalazł drzewo
Na które wchodzę piersią przed ostatnią metą
I na próżno się bronisz płochliwa kobieto
Taka mi teraz jesteś wśród wieku męskiego
/Stanisław Grochowiak/
