kronika z 17.09.

Dokładnie 22 lata temu miała premierę ta oto piosenka...

Chociaż zdecydowanie wolę Cave'a w wersji bardziej rockowej i opętanej, jak tu...

A Dorota Wodecka dobrze pisze, o tu. Tylko że i tak niewiele to da.

Dopisek z 18.09. I odpowiedź Dutka. Popisał się :) Posiedzi i poczeka na efekty, bo on jako prezydent miasta przecież nic nie może...

Nick Cave na dziś

falling lovely and amazing

Miłość, która nie przemija

Nie słucham go na co dzień, najczęściej słucham go, kiedy mi źle. I wtedy przez chwilę jeszcze bardziej mi źle, a potem jest już tylko lepiej. Nie jestem oryginalna - Cave'a słucham od jego najbardziej "popowego" sukcesu, czyli "Ballad Morderców", ale wolę go sprzed tej komercyjnej płyty. Nie przeszkadza mi, że fałszuje i zawodzi i że się powtarza. Jest sobą. I nawet jak śpiewa ckliwie o miłości, to wiem, że, jak na cynika przystało, śpiewa i z przymrużeniem oka, i z bólem w sercu. Nick Cave jest w pewnym sensie "mój".