padam... padam...

Zmęczonam.
Mam dość słów na jakiś czas.
Przerwę zrobić trzeba, bo słowa znów nie będą chciały mnie znać.
Podsumowanie: 2,5 miesiąca pracy, 170 stron, 370 tys. znaków, pierwsza długa proza.
Nie o mnie ona, na szczęście, chociaż... smutek w niej jest jak we mnie.
Tylko że ja lubię swój smutek. Nie ma mnie bez niego.
Smutek nie oznacza nieszczęścia.
Szczęśliwam.

Przeszłość

Jak o północy puka nieproszony gość
Tak czeka na ciebie za rogiem twoja przeszłość
Suknie ma taką samą, takie same włosy i buty skórzane
Pomału pokuśtyka za tobą aż cię dogoni

I powie, więc mnie tu masz
Więc na mnie zważ
Zaproś do środka
Jeśli mnie znasz
Jestem twoją przeszłością

W kieszeni masz chusteczkę na której przed laty zawiązałeś supeł
Dawno zapomniałeś co masz kupić w samoobsłudze
Wszystko, co pogubiłeś po drodze, znikło jak pociągi na torach
Ta dziewczyna niesie to w plecaku na plecach ale nie zwróci

Tylko mówi, więc mnie tu masz
Więc na mnie zważ
Zaproś do środka
Jeśli mnie znasz
Jestem twoją przeszłością

Drzewa są wyższe i trawa jest niższa a na łące rośnie perz
Czerwone tramwaje jadące do Kunćic świecą jak pionier
Tylka ta twoja dumna głowa na koniec została ci na szyi
Konduktorzy, którzy cię przed latami wozili dawno już nie żyją

Więc mnie tu masz
Więc na mnie zważ
Zaproś do środka
Jeśli mnie znasz
Jestem twoją przeszłością

Na gałęziach jabłoni nie urosną figi a z pokrzyw nie urośnie las
To co nie zjadłeś wczoraj i przedwczoraj musisz dojeść dzisiaj
Słone migdały i słodkie winogrona maczane w miodzie
Ty siedzisz przy stole a ona niesie ci jedzenie na obiad

I mówi, więc mnie tu masz
Więc na mnie zważ
Zaproś do środka
Jeśli mnie znasz
Jestem twoją przeszłością

Rozściel łóżko i połóż się od ściany, ona się przytuli
Dzisiaj cie odwiedzą ci którzy byli i którzy odeszli
Każdego po imieniu zawołasz albo sobie wspomnisz imiona
Rano gdy się przebudzisz a ona z tobą w kłębek zwinięta

I powie, więc mnie tu masz
Więc na mnie zważ
Zaprosiłeś mnie
Teraz już mnie znasz
Jestem twoją przeszłością